Vandaag voel ik mij niet lekker in mijn vel. Ik voel angst, zenuwachtig en stress. Het is best een hectische week voor mij, mijn laatste week in loondienst en volgende week alweer weg voor een maand.
Heel de dag probeerde ik mezelf afleiding te bieden en te rusten. Maar het hielp niet!
Dan ben ik maar de natuur ingetrokken. Gelukkig waar ik woon, kan ik gewoon de deur uitstappen en in de natuur wandelen
Pas alleen in de natuur kwamen de emoties boven en kon ik ze loslaten. Een les die het universum mij elke keer opnieuw leert tot ik het doorheb: emoties moet je voelen. Moet je toelaten. Het heeft geen zin ze weg te stoppen want dan blijven ze in je lichaam zitten. En ik voel dat wandelen in de natuur mij écht helpt.
Het wandelen brengt mij energie (inclusief de angst en stress) in beweging. De emoties komen los, ik laat ze toe. Ik mag angstig zijn! Dat is oké. Maar ik laat ze ook terug los. Ik geef ze terug aan moeder aarde en aan het universum. En wanneer ik mijn angsten erken en loslaat kan ik terug liefde en dankbaarheid voelen.
De natuur heeft mij zo'n veilig gevoel. Ze is daar altijd en toont me dat alles loopt zoals het dient lopen. Alles komt goed.
Heb jij dat ook? Helpt de natuur jou ook op deze manier? Ik ben heel benieuwd, laat het weten in de reacties!
